Om 6.15 uur stonden we op! Op ons terras stonden we in onzepyjama (Luka sliep nog…) naar de zonsopgang te kijken.

Echt heel mooi. Daarna doken we ons bed weer in.Tegen half 11 waren we bij Monument Valley. De National Park pas ishier niet geldig. Dit is terrein van de indianen en zij vragen huneigen entreegeld. Erg vriendelijk/gastvrij vinden we ze niet. Jekunt hier een tour in een vrachtwagen doen waar je 3,5 uur op enneer hotst of zelf een klein rondje van 17 mijl rijden. Wij kozenvoor het laatste. Maar na een half uur op en neer hotsen vonden wehet welletjes.

Bij het bezoekerscentrum hebben we nog evenrondgekeken en toen op weg naar de Grand Canyon. Ongeveer 3,5 uurlater kwamen we daar aan. In een echte wolkbreuk reden we de Canyonin… Gelukkig duurde die bui niet lang. Meteen doorgereden naar
ons hotel (hier helaas geen foto’s van gemaakt) en na het incheckenmeteen weer de Canyon in. Vanaf het bezoekerscentrum de gratis busgepakt (4 verschillende buslijnen die een soort hop-on-hop-offsysteem hebben), overgestapt op een andere bus en zo kwamen we ophet meest westelijke punt van Grand Canyon waar de bus stopt.

Daar eerst allemaal iets lekkers gekocht en aanonze eerste wandeling beginnen. Onderweg weer de bus genomen en eenwandeling gemaakt naar Hopi Point, waar de zonsondergang het mooistzou zijn. We moesten wel eerst een uur wachten.

Maar we hadden een mooie bank om op te zitten enhet werd steeds drukker, dus het was niet erg. De zonsondergang wasecht heel mooi, wel was het ondertussen aardig afgekoeld.

Hierna wachten totdat we in de bus naar de autokonden stappen. Daarna meteen doorgereden naar een Steakhouse waarwe heerlijk gegeten hebben. Maïskolven, steaks, gepofteaardappelen. Ook de toetjes zagen er heerlijk uit, maar helaaskonden die er niet meer in. Terug in ons hotel had Tessa nog metLuc afgesproken, een klasgenoot die in het hotel naast ons zat.
Klein wereldje is het toch.