Vrijdag 13 juni

Vanmorgen eerst afscheid genomen van Jackson en daarna door Lura en Rodney naar het vliegveld gebracht. Het inchecken van de koffers was geen probleem (Tessa had natuurlijk nog niet alles meegenomen omdat we hier over 14 dagen weer terugkomen). En we hadden zo ons vliegtuig gevonden en vlogen in 2 uurtjes naar Houston. Daar werd het even spannend. We hadden officieel 55 minuten overstaptijd, maar aangezien je al een half uur vantevoren gaat boarden en het vliegtuig natuurlijk ook moest taxiën, moesten we rennen naar de goede gate. We konden gelijk doorlopen. Gelukkig hoefden we niet eerst de koffers op te halen.

Hierna vlogen we door naar Philadelphia. Deze vlucht duurde 3,5 uur. Ook deze verliep zonder enige problemen. Maar daar aangekomen hadden we wel een probleem. We waren hier alleen voor een concert en hadden twee grote koffers en 2 kleine koffers. Beetje raar. Wij vroegen bij de kofferafhandeling van Southwest (hiermee vlogen we weer naar onze volgende bestemming) of er lockers waren. Nee, dat hadden we zelf natuurlijk door te googlen al ontdekt, maar zij zeiden: zet ze terug op de band en laat ze hier. Dan zetten wij ze hier straks bij gevonden voorwerpen. Oh, eh.... oké. Zo gezegd, zo gedaan. Koffers weer terug geplaatst op de bagageband en op zoek een taxi. De taxichauffeur bracht ons (klagend omdat onze bestemming maar 5 km verder lag en hij in de file zou komen) naar het grote stadion. 50.000 andere Taylor Swift fans liepen er rond, dus je kan wel zeggen dat het best druk was. Onze kleine koffers moesten we daar (gratis) opbergen en we zochten onze plek op. Ergens bovenin het grote stadion. Best ver weg, maar daardoor wel weer een mooi overzicht. We hadden 2 voorprogramma's, geen idee meer hoe deze heren heten, maar waren wel leuk.

Daarna begon het gegil en gekrijs want daar kwam Taylor zelf. Ik moet eerlijk toegeven: ze is toch wel erg goed. Ze kwam ook heel lief over en maakte echt contact met het publiek. Ik kan begrijpen dat ze veel invloed heeft op veel mensen (ook gekozenals meest invloedrijkste vrouw in het Amerikanse Fortune.) Bij het begin van het concert kregen we allemaal een armband. Hier zaten lichtjes in. Iemand kon deze lichtjes sturen en daardoor stond het hele stadion in de kleur wit, rood, blauw of combinaties. Een erg leuk effect. Taylor had alle tijd en het concert duurde tot half 12.

Daarna met een taxi terug naar het vliegveld, waar we een goed stoel zochten om de nacht op door te brengen...

Daarna een