Dinsdag 30 juli: Las Vegas deel 2
Vanmorgen nog wat gedronken met Mr. Mayland en afscheid van hem genomen.
Daarna werd het een mannen/vrouwendag. Ab en Luka gingen zwemmen en de strip nog eens bekijken. De dames gingen naar Primm Fashion Outlet. Op de terugweg werd nog Town Square Park aangedaan.
Beide shoppingmalls met allemaal grote merken.
En de opbrengst van de dag:
Tegen 7 uur was de familie weer compleet en gingen we nog een laatste keer over de strip lopen. Op een plein met allerlei eettentjes hebben we Chinees gegeten. Het drinken kwam van Mac Donalds.
Gratis refill is een uitvinding. Op de strip zitten zoveel Mac Donalds dat elke keer als de beker leeg was, deze weer bijgevuld werd. Heerlijk als het 38 graden is.
We hebben nog even gekeken bij hotel Venetië.
En de show bij hotel Treasure Island:
Niet echt een show voor kleine kinderen vonden wij…
Toch maar 1 dollar betaald voor een foto met Hangover
Tja, en dan wil Luka ook nog even genieten!
Tegen 12 uur waren we weer in ons hotel. Luka en Larissa gingen nog even in de achtbaan van het hotel. Dat mag je toch niet missen als je in hotel New York New York zit!
Maandag 29 juli: Las Vegas
Vanmorgen had Ab afgesproken met Mr. Mayland. Mr. Mayland was Ab’s gastvader toen Ab in Twin Falls, Idaho, op de highschool zat in 1982. In 1992 is Ab nog naar de reünie geweest, maar daarna heeft hij ‘m nooit meer gezien, maar wel al die jaren contact mee gehad. Mr. Mayland is een hele lieve man, die het geweldig vindt Ab’s gezin te leren kennen!
Als de mannen gaan bijpraten, gaat de rest Las Vegas verkennen. Het was donker toen we aankwamen, dus we kijken onze ogen uit. Ons hotel:
We komen onderweg de gekste/leukste winkels tegen. De M&M shop, waar we ook een 3D film hebben gezien:
De Coca Cola shop, we wisten niet eens dat die bestond!
Je loopt in Las Vegas heel vaak via loopbruggen van hotel naar hotel. Je kunt dan ook alle hotels van binnen bekijken. Heel grappig.
Om half 7 gaan we in ons hotel uiteten met mr. Mayland. We laten hem ook alle foto’s van onze reis zien (vanaf het reisverslag, want we zitten al aan zo’n 2000 foto’s!).
Na het diner gaat mr. Mayland naar z’n kamer. Hij gaat altijd op tijd naar bed en staat om half 6 op!
Wij gaan nog even Las Vegas in.
Ons hotel in het donker:
We zien allerlei apart geklede mensen waarmee je op de foto kunt. Mag je dan wel voor betalen…
We lopen verder naar Bellagio hotel waar in combi met de fonteinen een mooie licht en geluid wordt gegeven.
In een van de hotels (Cosmopolitan) staat een grote schoen:
Op grote billboards zien we onze eigen Tiësto:
Toch een beetje trots op ‘onze’ Nederlandse DJ!
Zondag 28 juli: op weg naar Las Vegas
Eerst nog een paar foto’s die we er gisteren niet op gezet hadden:
Vanuit Gracier Point:
Een foto met een aardige ranger…
Zo’n soort coyote die Ab waarschijnlijk heeft proberen te ontwijken:
Na een ietwat onrustige nacht (tenten staan zo dicht bij elkaar dat je de buurman hoort snurken!) hebben we de auto volgeladen.
Onze tent: ervoor staat een container waar je etenswaar en sterk ruikende toiletartikelen in moeten ivm de beren…
Heel anders dan de luxe hotels die we gewend zijn…
Nog even afscheid genomen van onze lieve doktersfamilie. Zelfs nog een verjaardagsliedje gezongen voor hun 7-jarige dochter. In de supermarkt ons ontbijt gekocht en om 10 uur gaan we weer op weg.
We rijden Yosemite park uit en via een hele mooie weg verlaten we aan de oostkant het park. Één van de meren in het park:
We willen verloren tijd van gisteren inhalen en doorrijden naar Las Vegas om daar een paar dagen bij te komen van alles. We kunnen kiezen:
1. Via de noordkant om de Death Valley heen, 7 uur rijden of
2. Door de Death Valley heen rijden, 8 uur rijden
We kiezen unaniem voor het laatste. Gaat een lange rit worden.
Onderweg stoppen we in Bishop voor een lunch bij Erick Schat’s bakkery. Een Nederlander die hier heel goede zaken doet! Ontzettend druk is het! En wat ziet alles er lekker uit! En nog beter: het
smaakt ook heerlijk!
We rijden verder. Onderweg worden we ingehaald door politieauto’s en brandweerwagen met sirenes. Ze rijden de Death Valley in. Als wij deze afslag inrijden, worden we tegen gehouden. Er is net een
vliegtuigje neergestort en de weg is de rest van de dag afgesloten. We worden aangeraden via de zuidkant naar Las Vegas te rijden. Ipv 370 kilometer moeten we nu nog 500 kilometer rijden… Ach ja,
Las Vegas wacht dus we gaan maar weer rijden.
Een half uur later staan we in een file. Om de file iets te vermijden rijden we achter andere auto’s aan over een zandweg om een stukje af te snijden…
Dan regent het plotseling (als je naar de omgeving kijkt in het hier al maanden kurkdroog en juist nu regent het…). De kurkdroge grond kan het water niet verwerken en de straten staan blank.
Rustig rijden dus. Een uurtje later rijdt alles zoals het hoort en kunnen we verder. Tegen 19.00 uur stoppen we, met een dolblije Luka, bij Burger King. Zijn we daar ook vanaf voor de rest van deze
vakantie…
De laatste afslag en dan alleen nog maar 240 kilometer rechtdoor. De laatste 2 uur zien we de mooiste bliksemschichten! Het regent weer. Las Vegas is in de zomer maanden altijd volop zon en 40
graden. Het lijkt wel of we niet naar Vegas mogen! Maar de familie Willemsen is niet klein te krijgen!
onderweg zien we de zonsondergang.
Om 22.15 uur parkeren we onze auto in de parkeergarage van hotel New York New York. 2 heerlijke hotelkamers en groot zwembad wachten hier op ons! Bij de receptie staan al de fel gekleurde
gokautomaten, we zien gek gekleden meiden voor vrijgezellenfeestjes, kortom: we kijken onze ogen uit! Dit wordt genieten!!
Zaterdag 27 juli: Yosemite National Park
Vanmorgen ontbijten in ons hotel. Als je het ontbijt in New York gewend bent, dan is dit niet iets om over naar huis te schrijven… Niet eens roerei, kaas of ham! Ach ja, tijd om te gaan.
Eerst gaan we naar Walmart om een piepschuimen koelbox te kopen en water en andere drank. We willen ook appels hebben. Een enorme winkel en dan een hele kleine vers fruit en groente afdeling!
We rijden verder naar Yosemite park, 180 kilometer verder. Onderweg tanken we. Diesel is erg goedkoop hier.
Als we het park inrijden nemen we de eerste afslag naar Glacier Point. Hier heb je een schitterend uitzicht over de vallei! Prachtig is het weer!
We rijden weer een stukje terug om naar The Village in het dal te rijden. Maar dan gaat het mis… Er steekt iets de weg over, Ab wijkt uit, komt in de berm, draait aan het stuur en komt aan de
andere kant van de weg tegen twee bomen tot stilstand…
We gaan allemaal vlug de auto uit. Achter ons stopt een auto en daar zit een dokter in. Tessa heeft haar duim uit de kom en de lieve dokter zet ‘m weer goed. Behalve de schrik hebben we op een paar
schrammen (Larissa van de gordel en Ab een schram op z’n been) niets. Een echt geluk bij een ongeluk!
Omdat we in een National Park zijn komt er een Ranger ipv politie. Zij laat een bergingsbedrijf komen, maar dat duurt even. Iedereen is even lief en aardig. Na 4 uur wachten kunnen we eindelijk
verder. De man van het bergingsbedrijf vertelt dat ze ongeveer 3 ongelukken per dag hebben (waaronder ook auto’s met motorpech of zo), maar hij had nog nooit een auto gezien als die van ons,
waarbij niemand ernstig gewond was. We beseffen ook dat we veel geluk hebben gehad. Paar honderd meter verder en dan waren er geen bomen, maar een afgrond geweest…
We worden naar soort camping gebracht om de nacht in een tent door te brengen. Tess ziet het even niet meer zitten. Daar gaat ons hotel met zwembad…
We bellen het autoverhuurbedrijf en ze komen nog dezelfde avond een nieuwe auto brengen. We lopen iets achter op schema, maar we brengen nu wel de nacht door in een National Park! Geen etenswaren
in je auto (welke?) en tent bewaren in verband met de beren.
Larissa wil nog graag op berenjacht. Als we er dan toch zijn…
Vrijdag 26 juli: Fresno
Vanmorgen onze spulletjes gepakt en afscheid genomen van ons appartement. Een paar heerlijke relaxte dagen hier gehad! Onze zeszitter is volgeladen; de vier koffers konden makkelijk achter in, Luka de achterste 2 banken en de meiden de middelste 2. Om half 10 gaan we rijden. Op naar Fresno.
Het landschap verandert naar mate de temperatuur stijgt. Wat een contrast! We komen op een stuk snelweg waar de ene kant groen is en de andere kant net een woestijn.
Na zo’n 325 kilometer rijden komen we bij ons hotel aan. Ziet er goed uit. Zwembad erbij, maar geen idee of we daar in kunnen duiken voordat we weer vertrekken. De temperatuur vraagt er wel
om. Het is hier 40 graden…
Op onze kamer eten we wat en stappen om 2 uur weer in de auto. 105 kilometer verder, vele vele slingerwegen komen we bij de ingang van Kings Canyon. Daar kopen we een jaarpas voor alle
natuurparken in de USA. 1 parkbezoek kost 20 dollar. Jaarpas kost 80 dollar. Halen we er makkelijk uit. We rijden nog een stukje verder en parkeren de auto op de parkeer plaats van
Lodgepole. We nemen daar de bus naar General Sherman Tree. Niet de langste boom (83,8 meter, de hoogste is meer dan 100 meter), niet de dikste boom (31,3 meter en de dikste is 49,4 meter)
maar qua volume is dit wel de grootste boom ter wereld!
Vanuit hier gaan we de Sherman Tree Trail lopen. Een tocht van ongeveer 6 kilometer. Wat je ziet is ongelooflijk. Alsof je in een film zit van Honey I shrunk the audience! Alles is heel
groot en je voelt je heel klein.
Zoals deze dennenappel en de rots waar Luka op staat.
Ondanks de waarschuwingen komen we geen beren tegen. Wel herten, eekhoorns en andere dieren, waarvan we geen idee hebben hoe die heten…
We verbazen ons dat we op de hele Trail de enige zijn. Niemand voor ons, niemand achter ons. En dat in een park met 1 miljoen bezoekers per jaar! Maar dat mag de pret niet drukken!
Als we naar een paar uur (als larissa van elk blaadje en beestje foto’s neemt, dan ben je zo weer een uur verder!) lopen weer bij de auto zijn, vinden we dat we eerst een ijsje hebben
verdient! 8 dollar voor 5 heerlijke grote ijsjes! Het hoeft dus niet altijd duur te zijn in Amerika! Op de terugweg rijden we door een omgevallen boom!
We rijden weer naar ons hotel, maar via een andere route. Helaas nog meer slingerwegen en daar krijgt Luka het moeilijk mee… De route is wel heel mooi en we zien nog vele Sequoiadendrons.
Na 170 kilometer zijn we weer vlak bij ons hotel. Het is ondertussen al 22.00 uur, dus we duiken bij de buurman het restaurant in. Hier kan een dubbele hamburger er wel in!
Daarna duiken we vermoeid, maar zeer tevreden ons bed in!
Donderdag 25 juli: San Francisco dag 3
Vanmorgen de auto vast opgehaald, zodat we morgen op tijd kunnen vertrekken. Een mooie rode Dodge Caravan met 10.000 km op de teller.
Toen we weer in ons appartement kwamen was de brunchtafel gedekt en konden we gelijk aanschuiven.
Voordat we op pad gaan moeten we van Larissa eerst poseren bij het park vlak naast ons appartement.
Daarna zijn we met de bus over de Golden Gate Bridge gereden. We hebben de brug al deze dagen alleen maar in de mist mogen bewonderen…
We zijn uitgestapt in Sausalito. Een heel mooi havenplaatsje wat ons aan de Griekse eilanden doet denken.
De temperatuur ligt hier zo’n 10 graden hoger dan in SF! Heerlijk! We kunnen al 1 vest uit doen! We relaxen wat in het gras (wisten toen nog niet dat we op een hondendrol lagen…) We nemen hier
een heerlijk ijsje!
Luka is eindelijk ook gelukkig. Hij heeft in Amerika eindelijk zijn Apple te pakken! Op een echte pro moet ie helaas nog wachten, want 1200 dollar excl tax is nog steeds duur…
Als we met de bus terug gaan blijkt dat je de fiets heel makkelijk met de bus mee kunt nemen! Dat we dat in Nederland niet doen!
Deze dag willen we afsluiten met een heerlijk diner in Chinatown. Ons restaurant Chinatown genaamd (hoe bedenken ze het!) viert vandaag haar 94ste verjaardag: 20% korting. We zijn blij dat we
deze feestvreugde mogen meevieren!
Als toetje krijgen we Chinees ijs en een Fortuna Cookie. Vooral voor Tessa voorspelt Las Vegas veel goeds, maar die van Ab gaat vast ook uitkomen!
Woensdag 24 juli: San Francisco dag 2
Vandaag hebben we het openbaar vervoer in SF ontdekt: 1 buskaartje kost 2 dollar voor volwassenen en 0,75 dollar voor kids tot 18 jaar. Elk kaartje is 2 uur geldig. Wij gaan even niet meer lopen
We pakken na ons ontbijtje de bus naar Pier 33. Daar vertrekt om 11 uur onze boot naar Alcatraz.
Na ongeveer 10 minuten varen is de boot er al. Ongeveer elk half uur gaat er een boot terug. Je mag zelf kiezen hoe laat je boot terug pakt.
Eerst bekijken we een film over de geschiedenis van Alcatraz. Daarna gaan we de audiotour doen. Luka in het Nederlands, de rest Engels. Je krijgt dan een mp3 speler met koptelefoon op en je
luistert naar de instructies.
Alles wordt heel duidelijk verteld. Je loopt door het cellenblok, de recreatieplaats, bibliotheek, eetzaal, enz. Iedereen om je heen is stil omdat hij/zij naar de mp3 luistert. Een heel grappig
gezicht.
Na afloop lopen we nog een beetje rond en nemen we de boot weer terug naar de stad.
Als we van de boot af gaan worden we aangesproken door een Amerikaan. Hij heeft een tijdje in Nederland gewoond en vindt het geweldig als hij Nederlanders ziet. We hebben even gezellig met zijn
vrouw en drie dochters gesproken. Als Tessa ooit de highschool gaat doen heeft ze alvast een gastgezin. De jongste 2 (12 en 18 jaar) zijn fan van Taylor Swift, de oudste 23 jaar) van Taylor
Launter. Kon niet beter! Adressen zijn uitgewisseld, wie weet krijgt dit nog een vervolg…
We nemen een late lunch bij het Hard Rock Café. Dat kun je natuurlijk niet overslaan in SF.
Onderweg komen we nog langs een een onderzeeër. Luka vindt dit geweldig.
We duiken een paar winkels in en als de eerste 2 paar schoenen zijn gekocht nemen we de bus naar AT&T park. Hier spelen de SF Giants vanavond tegen de Cincinnati Reds.
Omdat het onze eerste keer in bij de Giants krijgen we bij Customer Service een echt diploma!
De wedstrijd duurt 3,5 uur. Het is een heel spektakel. Veel supporters komen meer voor hun vrienden en familie en maken er een gezellige avond met eten van. Ze blijven maar eten en bier halen
tussen de innings door.
Helaas verliezen de Giants het van de Reds 8-3. Terwijl de Giants vorig jaar nog kampioen waren. Maar dat kan de pret niet drukken! We hebben een geweldige avond gehad!
We nemen de bus van half 12 naar ons appartement en duiken weer tevreden ons bed in!
Dinsdag 23 juli: San Francisco
Vanmorgen eerst heerlijk ontbeten in ons appartement en
daarna gaan wandelen. San Francisco is op een heuvel gebouwd en dat
merk je meteen!
We zijn naar Lombard Street gelopen. Dit is de meest bochtige straat ter wereld. In elke bocht staan bloembakken. De auto’s rijden heel langzaam naar beneden. Mooi gezicht.
We lopen verder naar Fishermans Wharf. Het is hier een bonte verzameling van souvenirwinkeltjes en leuke restaurantjes. In de verte zien we
Alcatraz, de gevangenis op het eiland, liggen.
Als lunch eten we Clam Chowder in bread bowl. Een vissoep in een broodje. Heel lekker en apart.
We lopen richting Pier 39 waar we de zeehonden bewonderen. Ze liggen heerlijk te slapen.
Larissa en Luka gaan in een 7D Experience. Een attractie waar ze voor punten op voorwerpen moeten schieten. Het leuke is dat het publiek buiten op tv-schermen kan meekijken.
En de standen kunnen zien. Larissa is halverwege een keer 2e! Eindstand:
Luka wordt 3e, Larissa (balen…) 4e.
Gingen we in New York gebouwen in voor de airco omdat het zo heet was, hier gaan we winkels in omdat die lekker warm zijn… Temperatuurverschil is groot, we hebben nu een trui en
lange broek aan en af en toe nog koud! In veel winkels zijn de Alcatrazsouvenirs te koop:
We zien ook een trap als piano, als je op de treden loopt hoor je de pianomuziek. Dat moet natuurlijk uitgeprobeerd worden!
We willen vandaag zelf koken in ons appartement en kopen de nodige boodschappen. We vinden de supermarkten die we tot nu toe gezien hebben maar apart. In een hele grote supermarkt konden we geen
frisdranken vinden. Sausjes, behalve dressings, zijn ook niet te vinden. Boodschappen zijn ook erg prijzig. Je kunt er bijna vanuit eten gaan. We lopen terug naar ons appartement, wat
met die heuvels een hele klim is. We hebben vandaag zo’n 15 kilometer gelopen, heuvel op, heuvel af.
In ons appartement eten we onze heerlijke zalmpasta, kijken tv en duiken allemaal om 10 uur ons bed in.